10 λόγοι για να μην υποχωρήσουμε στο θέμα των Σκοπίων.

Ας πάρουμε τα δεδομένα με τη σειρά :

1) Αυτή τη στιγμή , 122 χώρες του κόσμου έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια σαν Μακεδονία, συνεπώς υπάρχει ήδη μια διαμορφωμένη κατάσταση.
2) Οι περισσότερες από αυτές τις χώρες δεν γνωρίζουν και δεν ενδιαφέρονται για την ιστορία της Μακεδονίας. Τους είναι εντελώς αδιάφορη. Απλά αναγνώρισαν μια χώρα με ένα όνομα που επέλεξε η ίδια (το οποίο αυτούς δεν τους λέει και τίποτα).
3) Τα Σκόπια , σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν απειλή για την Ελλάδα. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι ο στρατός τους (αλήθεια έχουν;) θα μπορούσε να αποτελέσει πρόβλημα για εμάς.
4) Τα Σκόπια έχουν ανάγκη την Ελλάδα (κυρίως από οικονομικής άποψης).
5) Η προπαγάνδα, από την πλευρά των Σκοπίων, καθώς και ο αλυτρωτισμός , μπορούν να υπάρξουν με οποιαδήποτε ονομασία.
6) Οι Αμερικάνοι ποτέ δεν ήταν φίλοι μας , ποτέ δεν μας συμπαθούσαν και ποτέ δεν μας θεωρούσαν συμμάχους (ανεξάρτητα από τις επίσημες θέσεις τους). Ποτέ δεν θα γίνουν φίλοι μας και ποτέ δεν θα μας υποστηρίξουν. Παρ'όλα αυτά , δεν έχουμε πάθει κάτι. Αρα γιατί να τους κάνουμε τώρα τη χάρη;
7) Ο Μπους σε λίγο καιρό θα μας απαλλάξει (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ) από την ενοχλητική παρουσία του, συνεπώς ότι και να πει δεν μετράει.
8) Έχουμε τη δυνατότητα να κλείσουμε τα σύνορά μας και να αγνοήσουμε την ύπαρξη της γειτονικής χώρας. Δεν θα μας ενοχλήσει καθόλου αυτή η κατάσταση.
9) Οι Σκοπιανοί μπορούν να λένε ότι θέλουνε. Σε αυτό δεν μπορούμε να τους εμποδίσουμε. Από την άλλη όμως , κι εμείς μπορούμε να κάνουμε το ίδιο. Σε αυτή την περίπτωση υπερτερούμε , διότι έχουμε μεγαλύτερη προβολή ως χώρα , συνεπώς μεγαλύτερη δυνατότητα προβολής των θέσεών μας.
10) Εχουμε περάσει πολύ χειρότερες καταστάσεις ως Εθνος και έχουμε επιβιώσει.

Συνεπώς, γιατί ασχολούμαστε ακόμη με το θέμα; Γιατί να κάνουμε οποιαδήποτε υποχώρηση;
Αν θέλουν να έχουν οι Σκοπιανοί καλές σχέσεις μαζί μας , θα πρέπει να μας σεβαστούν.
Διαφορετικά μια είναι η λύση :
ΒΕΤΟ! Από εκεί και πέρα αν θέλουν οι άλλοι να αναγνωρίσουν αυτό το κράτος, ας το κάνουν με όποιο όνομα θέλουν!
Εμείς να κλείσουμε τα σύνορα και να μην ασχοληθούμε ξανά μαζί τους! Και πολύ ασχοληθήκαμε!

Πλιάτσικο στα κέντρα διαλογής των ΕΛΤΑ!

Το τι γίνεται στα κέντρα διαλογής των ΕΛΤΑ , δεν μπορεί να περιγραφεί. Η απόλυτη ασυδοσία, ανοργανωσιά και το απόλυτο πλιάτσικο! Το διαπίστωσε η οικογένειά μου, έπειτα από 2 περιστατικά που αφορούσαν αποστολές αντικειμένων από την Γερμανία (ευτυχώς ασήμαντα αντικείμενα).
Πριν τα Χριστούγεννα, η γιαγιά μου, έστειλε 2 φορμάκια για τα δισέγγονα της. Δυστυχώς για αυτήν και για εμάς, έχουν περάσει 4 μήνες και ακόμα τα φορμάκια δεν έχουν φτάσει στα χέρια μας. Η κακομοίρα η γιαγιά, δεν φρόντισε να κάνει την αποστολή με συστημένο πακέτο , οπότε τα λαμώγια των ΕΛΤΑ , βρήκαν την ευκαιρία και το εξαφάνισαν Σε επανειλημμένες ερωτήσεις που έγιναν , κανείς δεν μας έδωσε απάντηση. Το χειρότερο όμως, κανείς δεν ανέλαβε την ευθύνη. Αντιθέτως , αυτό που μας πρότειναν ήταν να απευθυνθούμε στο κέντρο διαλογής του Πειραιά , για να ψάξουμε μόνοι μας!!!!!!!!!
Η δεύτερη αποστολή , αφορούσε ένα προϊόν υγιεινής διατροφής. Εχουν περάσει 2 μήνες και πάλι τα ίδια. Αυτή τη φορά όμως κάναμε τον κόπο και απευθυνθήκαμε στο κέντρο διαλογής του Πειραιά. Αυτό που αντικρίσαμε ήταν ασύλληπτο. Παντού διασκορπισμένα αντικείμενα δίπλα από ανοιγμένες συσκευασίες , άτυχων πολιτών που έκαναν το λάθος να χρησιμοποιήσουν τα ΕΛΤΑ για την αποστολή τους. Οι υπάλληλοι άφαντοι και αγενείς. Συμπεριφορά , λες και ήταν δεν ξέρω κι εγώ ποιοι. Το δίκαιό μας δεν το βρήκαμε βέβαια. Σε ποιόν να απευθυνθείς και τι να του πεις;
Κάτι τέτοια βλέπω και εύχομαι σε τέτοιες υπηρεσίες να προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση.
Είμαι σίγουρος ότι πολλοί από αυτούς τους τύπους στα ΕΛΤΑ, βγαίνουν και κλαίνε με μαύρο δάκρυ για το μισθό πείνας που παίρνουν καθώς και για το ασφαλιστικό, που θα τους μειώσει τις αποδοχές της σύνταξής τους!!!! ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ. ΕΧΟΥΝ ΒΓΑΛΕΙ ΣΥΝΤΑΞΗ ΑΠΟ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ!!!!

Αρχισε το κυνήγι της φώκιας στον Καναδά. Αν αυτοί είναι άνθρωποι , τότε δεν θέλω να είμαι εγώ!!!!(δείτε το σκοκαριστικό βίντεο)

Η θλίψη μου και ο θυμός μου είναι πολύ μεγάλος. Σφίχτηκε η καρδιά μου όταν είδα αυτές τις εικόνες στις ειδήσεις. Πως μπορεί ένας άνθρωπος να κάνει έτσι εύκολα τέτοιες πράξεις; Δεν πονάει η ψυχή του όταν σκοτώνει αυτά τα άκακα και αβοήθητα πλάσματα;

Δημοκρατία της Μακεδονίας των Σκοπίων αντί για Δημοκρατία της Μακεδονίας - Σκόπια που πρότειναν οι ΗΠΑ

Πριν από λίγο , είδα στις πρωινές εκπομπές ότι οι ΗΠΑ προτείνουν την ονομασία "Δημοκρατία της Μακεδονίας - Σκόπια". Με αυτό το όνομα ικανοποιούν την θέση της Ελλάδας που μιλάει για όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό. Σε αυτή την περίπτωση όμως υπάρχει ο κίνδυνος να μείνει μόνο το "Δημοκρατία της Μακεδονίας" και να ξεχαστεί το "Σκόπια" (όπως γίνεται με αυτούς που βαφτίζονται με δυο ονόματα, αν και υπάρχουν και περιπτώσεις που χρησιμοποιούνται και τα δύο). Πως δηλαδή θα αναφερόμαστε στους κατοίκους της χώρας αυτής ; Μακεδόνες - Σκοπιανοί ή Macedonians - Skopjans; Λίγο δύσκολο μου φαίνεται. Εμείς θα αναφερόμαστε σε αυτούς σαν Σκοπιανοί και όλα τα υπόλοιπα κράτη θα τους ονομάζουν "Μακεδόνες".
Μια έξυπνη εναλλακτική σε αυτή την πρόταση, αλλάζοντάς την λεκτικά λίγο , αλλά ουσιαστικά πολύ είναι το "Δημοκρατία της Μακεδονίας των Σκοπίων" ή "Republic of Macedonia of Skopje". Σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ πιθανόν όλοι να αναφέρονται στην χώρα σαν "Μακεδονία των Σκοπίων" και στους κατοίκους ως "Μακεδόνες των Σκοπίων" ("Macedonia of Skopje" ή "Macedonians of Skopje").
Πιστεύω πως μια τέτοια λύση είναι η καλύτερη δυνατή, μετά βέβαια από την μη χρήση του ονόματος Μακεδονία.

Την 25η Μαρτίου 1821 καναμε κάτι σαν λαός, που το κάνουμε κάθε 2.500 χρόνια.

Με αφορμή την σημερινή Εθνική Εορτή, μου έρχεται στο μυαλό αυτό που λέω πάντα σε συζητήσεις για διάφορα θέματα εθνικού ενδιαφέροντος και γενικά είναι η πεποίθησή μου. Για ότι έχουμε πάθει σαν λαός , ευθυνόμαστε εμείς και μόνο εμείς. Δεν μας φταίνε ούτε οι Αμερικάνοι, ούτε οι Τούρκοι, ούτε οι Σύμμαχοι ούτε κανείς. Φταίμε εμείς. Ποτέ δεν είμαστε ενωμένοι. Αυτό γίνεται σπάνια. Όταν όμως γίνεται , δημιουργούμε εθνικές γιορτές.
Σε όλη την ιστορία της Ελλάδας, ενωθήκαμε ως λαός λίγες φορές . Στους περσικούς πολέμους, στην Επανάσταση του '21, στους Βαλκανικούς πολέμους, στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όλο το υπόλοιπο διάστημα τρωγόμαστε μεταξύ μας. Πολλές φορές μάλιστα δημιουργώντας καταστροφές και οπισθοδρομίσεις (Πελοποννησιακοί Πόλεμοι, διάσπαση του κράτους του Μ. Αλεξάνδρου, Άλωση της Κωνσταντινούπολης, Μικρασιατική Καταστροφή, Εμφύλιος, Χούντα κλπ).
Δεν γνωρίζω αν υπάρχει άλλος λαός στον πλανήτη, που οι εσωτερικές διαμάχες να του έχουν στοιχίσει τόσο , όσο στο δικό μας. Αυτό που γνωρίζω όμως είναι ότι , παρ' όλο που την έχουμε πατήσει τόσες φορές, δεν βάζουμε μυαλό. Είμαστε τόσο εγωιστές και ατομιστές, που μπροστά στο προσωπικό συμφέρουν , δεν υπολογίζουμε τίποτα. Εδώ φυλακίσαμε τον Κολοκοτρώνη (μιας και αναφερόμαστε στο '21)!!!!!
Πιστεύω λοιπόν πως , αντί να τρώμε σκορδαλιά και μπακαλιάρο, καλό θα ήταν να διδασκόμαστε από την πλούσια ιστορία μας. Να είμαστε ενωμένοι. Πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουμε ότι το συνολικό καλό , τελικά είναι και ατομικό καλό.
Δυστυχώς , αυτό το θυμόμαστε μόνο κάθε 2.500 χρόνια και όταν τα πράγματα έχουν φτάσει στο απροχώρητο. Αν θυμάμαι καλά, ο Σαρτζετάκης είχε πει ότι είμαστε Έθνος ανάδελφον. Μάλλον δίκιο είχε.

Η μεγάλη ευκαιρία της Αριστεράς.

Στη Συνδιάσκεψη του Συνασπισμού, που πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο, άκουσα τον Αλέξη Τσίπρα να καλεί το ΚΚΕ σε συνεργασία (μάλιστα το είπε με πολύ παραστατικό και ευρηματικό τρόπο "Ο Ήλιος θα σβήσει σε 14 δισ χρόνια. Σύντροφοι του ΚΚΕ , δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο!").
Βλέποντας όλη αυτή τη κατάσταση που επικρατεί γύρω μας και λαμβάνοντας υπόψιν ότι ο κόσμος έχει αρχίσει και αντιδρά, ψάχνοντας εναλλακτικές προτάσεις , που θα τον βγάλουν από την απελπιστική κατάσταση που βρίσκεται, πιστεύω πως αυτή είναι η μεγάλη ευκαιρία για την Αριστερά.
Είναι η ευκαιρία να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στη πολιτική ζωή , επηρεάζοντας άμεσα τις εξελίξεις. Πολλά έχουν επιτευχθεί στο παρελθόν με τους αγώνες, αλλά πολύ περισσότερα θα μπορέσουν να γίνουν , αν η Αριστερά αποκτήσει ισχυρή κοινοβουλευτική δύναμη, η οποία για πρώτη φορά , μετά από πολλά χρόνια , είναι ορατή. Ο Συνασπισμός μαζί με το ΚΚΕ μπορούν να φτάσουν τουλάχιστον το 20% με τα σημερινά δεδομένα.
Πρέπει όμως να βάλουν στην άκρη , αρτηριοσκληρωτικές αντιλήψεις και "πείσματα", που έχουν δημιουργήσει τόσα προβλήματα στο παρελθόν. Θα πρέπει και οι δυο να κάνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις, για το καλό του λαού. Ο λαός μπορεί να επωφεληθεί από μια ισχυρή Αριστερά. Ας του δώσουν λοιπόν αυτή την ευκαιρία.
Αν χαθεί και αυτή η ευκαιρία τότε, δυστυχώς , θα είναι καταδικασμένα , και τα 2 κόμματα , να είναι περιθωριοποιημένα και να περιορίζονται μόνο σε ρόλο οργανισμού καταγγελίας, οι οποίοι όμως ελάχιστα θα προσφέρουν στο λαό , σε σχέση με αυτό που είναι στην πραγματικότητα ικανά.

Μετατροπή Parking σε χωματερή. Θαυμάστε εικόνα χώρας που θέλει να λέγεται Ευρωπαϊκή!

Οι 2 φωτογραφίες είναι από το parking που υπάρχει στη Λ. Σχιστού κατεύθυνση προς Σκαραμαγκά , λίγο πριν τη γέφυρα με την Εθνική οδό Αθηνών - Κορίνθου. Κάποιοι έξυπνοι συμπολίτες μας , αδειάζουν ότι άχρηστο έχουν (σκουπίδια , μπάζα κ.α) , σε έναν χώρο που υποτίθεται ότι έχει δημιουργηθεί ώστε να σταματάνε τα αυτοκίνητα για άλλους λόγους.

Τι να σχολιάσω για αυτούς ; Τίποτα . Η εικόνα τα λέει όλα . Θεωρώ, ντροπή να μην προστατεύουμε μόνοι μας το περιβάλλον μας. Αυτοί που πετάνε τα σκουπίδια , τι έχουν στο μυαλό τους την ώρα που το κάνουν; Δεν σκέφτονται ότι δημιουργούν πρόβλημα; Δεν μπορούν να τα πετάξουν κάπου που προβλέπεται για αυτή τη δουλειά;

Βλέποντας κάτι τέτοια , απελπίζομαι και σκέφτομαι ότι, ότι παθαίνουμε το αξίζουμε τελικά. Ολοι σκεφτόμαστε με βάση το ατομικό μας συμφέρον και δεν δίνουμε δεκάρα για το ομαδικό καλό.

Απεργία: Τελικά ποιός είναι ο χαμένος;

Αν και γενικά είμαι υπέρ του να αντιδρούν οι πολίτες για να διεκδικούν , εν τούτοις σήμερα έπεσα θύμα μιας απεργίας, εξαιτίας της οποίας φάνηκα σε κάποιους άλλους αφερέγγυος και γενικά δημιουργήθηκε πρόβλημα τόσο σε εμένα όσο και σε αυτούς . Η αλήθεια είναι ότι με πόνεσε και το ότι δεν αντέδρασα πιο πολύ οφείλεται στο ότι κατανοώ τον αγώνα που κάνουν οι άνθρωποι αυτοί. Παράλληλα όμως προβληματίστηκα.
Η απεργία γίνεται ώστε να επιτευχθούν 3 πράγματα . Πρώτον να εκδηλώσουμε και να εκφράσουμε τις απαιτήσεις μας , διαδηλώνοντας ώστε να γίνουν γνωστά τα αιτήματά μας. Δεύτερον, να δημιουργήσουμε μια "ζημιά" στην επιχείρηση ή οργανισμό ώστε να τραβήξουμε την προσοχή των υπευθύνων. Τρίτον, να ζητήσουμε την υποστήριξη κι άλλων ομάδων, ώστε μέσα από την μαζικοποίηση της κίνησης , να έχουμε μεγαλύτερες πιθανότητες να πετύχουμε τους στόχους μας.
Μέχρι εδώ καλώς. Τι γίνεται όμως όταν δεν επιτυγχάνεται κάποιος ή κάποιοι από τους 3 παραπάνω στόχους; Τι γίνεται όταν η "ζημιά" δεν αφορά μόνο την επιχείρηση ή οργανισμό , αλλά και άλλες ομάδες, τις οποίες όμως θέλουμε με το μέρος μας; Τι γίνεται όταν η απεργία δημιουργεί γενικότερο πρόβλημα σε κάποιες κοινωνικές ομάδες , άμεσα ή έμμεσα;
Πιστεύω ότι οι επικεφαλής των συνδικάτων , θα πρέπει να τα σκέφτονται όλα αυτά , πριν πάρουν την απόφαση για απεργία και όταν την πάρουν , να εξασφαλίζουν ότι θα "χτυπήσουν" αυτούς πρέπει και όχι να έχουμε "παράπλευρες απώλειες".
Τέτοιες περιπτώσεις είναι οι απεργίες π.χ. των Γιατρών του ΙΚΑ, Νοσηλευτικό Προσωπικό, Λιμενεργάτες, εργαζόμενοι ΟΤΑ (καθαριότητα), Τράπεζες (ιδιαίτερα Τράπεζα Ελλάδος , όπως έγινε σήμερα) κλπ. Αν με την απεργία , δημιουργούμε μεγαλύτερο πρόβλημα στους συμπολίτες μας παρά στην Κυβέρνηση ή στην επιχείρηση, τότε νομίζω πως έχουμε αποτύχει.