Κοινωνικός ρατσισμός στις επιχειρήσεις.

Πρόσφατα , μια συνάδελφος έπρεπε να πάρει άδεια λόγω εγκυμοσύνης , οπότε προέκυψε ανάγκη αντικατάστασής της μέχρι να επιστρέψει. Ζήτησα από την Διεύθυνση Προσωπικού να κοιτάξουν για άτομο με συγκεκριμένα προσόντα, ώστε να εργαστεί με περιορισμένη σύμβαση. Σε αυτές τις περιπτώσεις η Δ.Π. επιλέγει κάποια άτομα τα οποία έχει δει πριν από εμένα και μετά εγώ βλέπω την τελική 5άδα (αν είναι λιγότεροι από 5 οι υποψήφιοι τους βλέπω όλους). Επειδή δεν επρόκειτο για κάποια θέση που δεν ήθελε σημαντικά προσόντα, μου έστειλαν αμέσως 3 άτομα. Ανάμεσα σε αυτά ήταν μια κοπέλα της οποίας το βιογραφικό μου έκανε αμέσως εντύπωση. Σπουδές στην Αγγλία, ξένες γλώσσες , υπολογιστές , σεμινάρια κλπ. Το πιο σημαντικό όμως ήταν ότι εργαζόταν τα τελευταία χρόνια ως δημόσιος υπάλληλος στην Αγγλία σε συγκεκριμένη υπηρεσία από την οποία παραιτήθηκε γιατί έπρεπε να επιστρέψει στην Ελλάδα για προσωπικούς λόγους. Ολα αυτά μου έκαναν εντύπωση και ήμουν πολύ περίεργος . Γιατί μια κοπέλα με αυτά τα προσόντα , ενδιαφερόταν για εργασία η οποία δεν χρειαζόταν ούτε το 1/10 των ικανοτήτων της; Ηρθε στη συνέντευξη μιλήσαμε, είχε μια άψογη παρουσίαση , ήταν οργανωμένη και πολύ επικοινωνιακή. Μου έκανε ιδιαίτερα θετική εντύπωση. Οταν τη ρώτησα γιατί ενδιαφέρεται για μια θέση για την οποία έχει υπερβολικά τυπικά προσόντα, μου απάντησε πως χρειάζεται την εργασία και ότι όπου έχει κάνει αίτηση για θέση αναλόγως των προσόντων της δεν την προσλαμβάνουν , παρα του ότι έχει εμπειρία και αρκετά μεγάλη προϋπηρεσία. Κατάλαβα εκείνη τη στιγμή ότι δεν την προσλαμβάνουν διότι έχει πέσει θύμα κοινωνικού ρατσισμού. Η κοπέλα αυτή είναι παχύσαρκη. Το φαινόμενο αυτό το έχω διαπιστώσει και αντιμετωπίσει πολλές φορές. Η εμφάνιση για μερικούς εργοδότες παίζει μεγαλύτερο ρόλο απ'ότι οι ικανότητες (δεν μιλάμε για θέση όπου η εμφάνιση είναι ένα από τα προαπαιτούμενα). Βλέπουμε άτομα τα οποία δεν έχουν καθόλου ικανότητες να κατέχουν θέσεις , διότι τους βοηθάει η εμφάνισή τους και άτομα με τρομακτικές ικανότητες να μην βρίσκουν δουλειά, λόγω εμφάνισης. Είναι ένα φαινόμενο το οποίο όλοι το βλέπουμε , αλλά κανείς δεν αντιδράει όσο θα έπρεπε. Και αυτό το βλέπω στην πράξη. Εγώ ζήτησα να την προσλάβουν , διότι θεωρώ όλη αυτή τη κατάσταση απαράδεκτη. Οχι μόνο στον εργασιακό χώρο αλλά γενικά. Δεν μπορεί η εξωτερική εμφάνιση να είναι κριτήριο αντιμετώπισης ενός ανθρώπου. Σε καμία περίπτωση. Οταν αναφερόμαστε σε ρατσισμό , πάντα εννοούμε τον φυλετικό ρατσισμό ή τον εθνικό ρατσισμό και ξεχνάμε ότι ο πιο διαδεδομένος και συνήθης ρατσισμός , είναι ο κοινωνικός ("είναι πολύ χοντρός/η", "Πολύ κοντός/η", "Ασχημος/η" κλπ). Είναι κρίμα για τους ανθρώπους αυτούς. Κρίμα.