Με την ανοχή όλων γίνονται τα γεγονότα τύπου Μυκόνου.

Η υποκρισία , η φαιδρότητα , η ατιμία και το θράσος , έχουν πιάσει ταβάνι. Πλέον αρχίζω και αναρωτιέμαι μήπως δεν ζω την πραγματικότητα, αλλά ονειρεύομαι.
Σκοτώνει ένας μπράβος έναν νεαρό τουρίστα στην Μύκονο και :

1) Όλοι για το μόνο που ενδιαφερόμαστε είναι η εικόνα μας προς τα έξω. Μήπως χαλάσει και χάσουμε τον τουρισμό (συνεπώς και λεφτά). "Κύριε χαροκαμένε πατέρα, δεν είμαστε έτσι! Τυχαίο γεγονός ήταν! Πείτε κι εσείς καμιά κουβέντα μην μας πάρουν με κακό μάτι στο εξωτερικό και χάσουμε τον τουρισμό!"
2) Ξαφνικά όλοι ανακαλύπτουν τους μπράβους και τους πορτιέρηδες . Λες και δεν έχουν πάει ποτέ σε μπάρ ή club.
3) Ξαφνικά όλοι ανακαλύπτουν ότι σε διάφορα club της Μυκόνου γίνεται χαμός από την διακίνηση των ναρκωτικών και ότι κινδυνεύουν οι ζωές των νεαρών από την ταυτόχρονη χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ.

Το τι συμβαίνει και το τι θα συνεχίσει να συμβαίνει το ξέρουμε όλοι. Απλά , υπάρχει το κύκλωμα που δεν θέλει κανείς να χτυπήσει και να τα βάλει μαζί του. Είναι πολύ ισχυρό. Με την ανοχή όλων των φορέων γίνονται αυτά που γίνονται στην Μύκονο. Και κανείς δεν κάνει κάτι, γιατί είναι όλοι μπλεγμένοι (ποιος θα ξεχάσει το κότερο;). Συνεπώς , σε λίγο καιρό θα ξεχαστεί και αυτό και η ζωή συνεχίζεται (όχι βέβαια για τον 20χρονο).