Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2007

3 χρόνια χωρίς τσιγάρο.

Μου φαίνεται απίστευτο , αλλά πέρασαν 3 χρόνια από τη στιγμή που έκοψα το τσιγάρο! Σε αυτό το διάστημα, δεν έχω καπνίσει περίπου 22.οοο τσιγάρα (κάπνιζα περίπου 1 πακέτο την ημέρα) ,έχω κερδίσει περίπου 3.000€ και το πιο σημαντικό , έχω κάνει το καλύτερο δώρο στον οργανισμό μου, μη επιβαρύνοντάς τον με όλες αυτές τις χημικές ουσίες που υπάρχουν στο τσιγάρο. Η αλήθεια είναι ότι , αν κάποιος πριν μου έλεγε ότι θα κόψω το τσιγάρο, θα τον χαρακτήριζα φαντασιόπληκτο. Παρ'όλο που κάπνιζα με τύψεις απο ένα σημείο και μετά, δεν μπορούσα σε καμία περίπτωση να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς τσιγάρο. Ειδικά σε κάποιες περιπτώσεις. Ελεγα : "Θα σηκώνομαι το πρωί και δεν θα καπνίζω με τον καφέ μου; Θα είμαι στο γραφείο , με άγχος και δεν θα καπνίζω; Θα βγαίνω βόλτα για ποτό ή για καφέ και δεν θα καπνίζω; Μετά από κάποιο γεύμα, μαζί με παρέα δεν θα καπνίζω πίνοντας το κρασί μου; Περιμένοντας στο μποτιλιάρισμα στο αυτοκίνητο δεν θα καπνίζω; Στις γιορτές , στις διακοπές στην διάρκεια παρακολούθησης αγώνων δεν θα καπνίζω;" Ολα τα παραπάνω μου φαινόντουσαν αδιανόητα. Κι όμως όλα τα παραπάνω τα έκανα και ακόμη περισσότερα χωρίς να καπνίζω. Επίσης , περίμενα τη γέννηση των παιδιών μου χωρίς να καπνίζω!
Με ρωτάνε , πιο είναι το μυστικό για να κόψεις το τσιγάρο; Δεν υπάρχει μυστικό και ούτε υπάρχει μια μέθοδος κοψίματος. Ο καθένας μπορεί να κόψει το τσιγάρο με διαφορετικό τρόπο. Απλά υπάρχουν μέθοδοι που αποδεικνύονται πιο αποτελεσματικές και άλλες λιγότερο. Πάντα όμως εξαρτώνται από τον καθένα ξεχωριστά.
Στην δική μου περίπτωση η μέθοδος ήταν αυτή που λέμε "μαχαίρι" (Cold Turkey). Πριν όμως φτάσω σε αυτό το σημείο, επιτάχυναν και βοήθησαν την απόφασή μου ένα τυχαίο γεγονός και ένα site μέσα από το οποίο "εκπαιδεύτικα". Το τυχαίο γεγονός ήταν μια ακτινογραφία, που λόγω κάποιας παρανόησης δικής μου (ενώ έγραφε "δεν παρατηρείται εστιακή αλλοίωση" διάβασα "παρατηρείται εστιακή αλλοίωση"), πέρασα τις 2 χειρότερες και πιο τρομακτικές στιγμές της ζωής μου (μέχρι ο γιατρός να μου δείξει το λάθος μου) και κατάλαβα το πως αισθάνεται κάποιος που του ανακοινώνουν ότι έχει καρκίνο. Έτσι αποφάσισα πως δεν αξίζει να ρισκάρω τη ζωή μου.
Το δεύτερο ήταν ένα site που βρήκα τυχαία, αναζητώντας στοιχεία για το κάπνισμα και τη διακοπή του. Είναι το www.whyquit.com και μπορώ να πω ότι είναι ότι καλύτερο υπάρχει για να βοηθήσει στην διακοπή του καπνίσματος.
Έτσι με αυτά τα 2 "όπλα" (το φόβο και την εκπαίδευση) κατάφερα να το κόψω. Βέβαια δεν γελιέμαι, λέγοντας ότι έχω γλυτώσει. Ένας καπνιστής , παραμένει πάντα καπνιστής (έστω και πρώην), διότι έχει πολύ μεγάλες πιθανότητες αν χαλαρώσει , να ξαναγυρίσει στο κάπνισμα. Τα 2 βασικότερα πράγματα που έμαθα από την εκπαίδευσή μου είναι ότι η προσπάθειά μου θα συνεχίζεται για χρόνια ακόμη (ίσως και μέχρι το τέλος της ζωής μου) και δεύτερον ότι έστω και μια τζούρα από τσιγάρο , θα με ξαναγυρίσει εκεί που ήμουν. Ακόμα και τώρα , μετά από 3 χρόνια, υπάρχουν στιγμές που λέω "να άναβα ένα τσιγάρο!". Γι' αυτό λένε ότι το τσιγάρο είναι πιο εθιστικό και από τα σκληρά ναρκωτικά και χρειάζεται μεγάλη προσοχή.
Πάντως δεν αξίζει να καπνίζει κανείς τελικά , απ' όλες τις απόψεις. Στον χώρο εργασίας που είμαι , βλέπω συχνά πελάτες που αντιδρούν έντονα όταν πέσουν σε ελαττωματικό προϊόν. Φωνάζουν και απειλούν αν δεν τους το αλλάξουμε. Μερικοί από αυτούς καπνίζουν και αναρωτιέμαι "Γιατί δεν πηγαίνουν και στις εταιρείες κατασκευής τσιγάρων να διαμαρτυρηθούν; Το τσιγάρο είναι το πιο ελαττωματικό προϊόν. Σκοτώνει αποδεδειγμένα 1 στους 2 πελάτες του (50%) και κανείς δεν διαμαρτύρεται!"
Εγώ πάντως θα συνεχίσω την προσπάθειά μου.

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2007

Στις εκλογές πονάει πιο πολύ.

Με μεγάλη χαρά και ικανοποίηση, είδα την πολύ μεγάλη συμμετοχή στην απεργία και στην πορεία τις 12/12. Δείχνει πως ένα μεγάλο μέρος των πολιτών αρχίζει και ξυπνάει. Δεν μπορεί να γίνει και αλλιώς. Το αντίθετο θα ήταν περίεργο και ανησυχητικό!
Καλό θα ήταν , αυτή η κινητοποίηση να εκφραστεί και στις εκλογές, γιατί η αλήθεια είναι πως ναι μεν η εκάστοτε κυβέρνηση λαμβάνει σοβαρά υπόψιν τη συμμετοχή και την αντίδραση σε κάτι , αλλά δεν είναι αυτό που θα την ταρακουνήσει ή θα την πονέσει. Εκεί που πονάει πραγματικά είναι όταν η δυσαρέσκεια αυτή , εκφράζεται στις εκλογές!
Συνεπώς, καλή είναι η αντίδραση με απεργίες και κινητοποιήσεις, αλλά θα πρέπει κάποια στιγμή να τους δείξουμε και την δυσαρέσκεια μας και στις εκλογές (για να μην έχουν και το άλλοθι ότι εμείς τους ψηφίσαμε, γιατί φωνάζουμε;).

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2007

Αυτοί που φταίνε για την κατάντια της Ολυμπιακής.

Βλέποντας τις εξελίξεις στην Ολυμπιακή, είναι αλήθεια πως αισθάνομαι κάπως άσχημα. Δεν μου αρέσει που μια εταιρεία, που όπως και να έχει , είναι συνδεδεμένη με την Ελλάδα , ειδικά στην συνείδηση των ξένων, κλείνει τον κύκλο της με τόσο άδοξο τρόπο. Σίγουρα , πολλές φορές μας έκανε και αγανακτήσαμε, μας έκανε και εκνευριστήκαμε, μας έκανε και βρίσαμε, αλλά πάντα ήταν η πρώτη μας επιλογή, διότι τουλάχιστον ήταν η πιο ασφαλής εταιρεία και ήταν ο εθνικός αερομεταφορέας.
Τώρα , ανοίγεις την τηλεόραση και βλέπεις , αυτούς που ευθύνονται για αυτό το τέλος της Ολυμπιακής , να κλαίνε με μαύρο δάκρυ για την εταιρεία, τους εργαζομένους κλπ. Αυτούς οι οποίοι για να εξυπηρετήσουν τις πελατειακές τους σχέσεις, έβαζαν κατα εκατοντάδες τους "πελάτες" τους στην Ολυμπιακή , προκειμένου να εξασφαλίσουν "το ψηφαλάκι", που λέει και ο Καφετζόπουλος. Οι οποίοι δεν έδιναν σημασία στις φωνές που έλεγαν ότι με αυτό τον τρόπο θα βούλιαζε η εταιρεία . "Ας βολέψουμε τώρα τους δικούς και βλέπουμε στο μέλλον" . Ετσι φτάσαμε σε μια εταιρεία οι οποία είχε τα 5πλάσια άτομα από αυτά που χρειάζονταν και πολλοί από αυτούς δεν είχαν ούτε καν τα τυπικά προσόντα για να καλύψουν τις θέσεις. Για άλλη μια φορά οι ένδοξοι πολιτικοί μας τα κατάφεραν και τώρα βγαίνουν και μας κοροϊδεύουν και με τις ηλιθιότητες που λένε.
Επιμένω : απορώ πως ψηφίζουμε τέτοιους ανθρώπους; μιλάμε για το μεγαλείο της ασχετοσύνης. Την προσωποποίηση τις βλακείας . Τους άρχοντες της κοροϊδίας και του ψέματος.
Το κακό είναι ότι μέσα σε όλους , την πληρώνουν και άνθρωποι ,που έχουν πραγματική ανάγκη και τώρα δεν ξέρουν τι τους επιφυλάσσει το μέλλον.
Μπράβο, για άλλη μια φορά τα καταφέρανε.

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2007

Λίγη Ανθρωπιά......

Χθες σε ένα από τα δελτία ειδήσεων, υπήρχε αναφορά σε μια στέγη στη Σύρο, που βοηθάει παιδιά και νέους από προβληματικές οικογένειες, με διάφορους τρόπους (δίνοντας συμβουλές, απασχολώντας τους με χειροτεχνίες, διάβασμα βιβλίου, παρέχοντάς τους τροφή , στέγη και όποια άλλη υποστήριξη χρειάζονται). Δυστυχώς όμως , το κέντρο κινδυνεύει να κλείσει , για οικονομικούς λόγους (ως συνήθως). Το ερώτημα που τίθεται είναι : πόσο είναι το κόστος λειτουργίας ενός τέτοιου κέντρου; όσο κι αν είναι , δεν αξίζει η ζωή κάποιων νέων ανθρώπων; το όφελος , από την βοήθεια σε τέτοιους νέους, για την κοινωνία , δεν αξίζει τον κόπο; από τα τόσα δισ. που τρώνε κάποιοι ή που σπαταλάει το κράτος για ανούσιους λόγους, δεν περισσεύει κάτι ώστε να συνεχίσει να λειτουργεί το κέντρο;

Ζητείται λίγη Ανθρωπιά.....

Δώστε κύριοι , που έχετε την εξουσία, κάτι και σε αυτούς που πράγματι έχουν ανάγκη και όχι μόνο σε αυτούς από τους οποίους θα έχετε κάποιο όφελος...

Αλήθεια, πόσα είναι αρκετά, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ; ;!!!!!