Video με αυτοκίνητα να εισέρχονται στο αντίθετο ρεύμα μεγάλης Λεωφόρου!!

Δεν άντεχα άλλο!! Το βλέπω να συμβαίνει εδώ και 3 χρόνια! Κάθε μέρα κάποιοι ασυνείδητοι θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τη δική τους (δικαίωμά τους) αλλά και τη ζωή συνανθρώπων τους (καθόλου δικαίωμά τους!!!). Το περιστατικό που έχω καταγράψει , συνέβη (και συμβαίνει κάθε μέρα) , στη Λ. Σχιστού στο Κερατσίνι , στο ρεύμα προς Εθνική οδό Αθηνών - Κορίνθου. Από τις 7 το πρωί έως τις 10 , κάθε μέρα , δημιουργείται μποτιλιάρισμα περίπου 1 χλμ. Αυτό σημαίνει μια καθυστέρηση περίπου 30 λεπτών. Κάποιοι οδηγοί , για δικούς τους λόγους, κρίνουν σκόπιμο να μπούνε στο αντίθετο ρεύμα για να αποφύγουν τη κίνηση μέχρι το φανάρι. Ολοι εκνευριζόμαστε από την κίνηση, αλλά αυτό δεν μας δίνει το δικαίωμα να θέτουμε σε κίνδυνο τη ζωή συνανθρώπων μας .
Μια παρατήρηση : το γεγονός το γνωρίζει η Αστυνομία (στο παρελθόν έχουν πιάσει ασυνείδητους). Δεν βλέπω όμως να έχουν κάνει κάτι πιο μόνιμο (π.χ. μπάρα στο διάζωμα για να μην έχουν τη δυνατότητα να περνάνε τα αυτοκίνητα).

Η ξεφτίλα και η απαξίωση των βουλευτών

Το ότι οι βουλευτές μας δεν είναι ότι καλύτερο διαθέτει αυτή η χώρα, νομίζω πως όλοι το γνωρίζουμε. Από που; Κοιτάξτε γύρω σας και θα καταλάβετε! Εχω την πεποίθηση ότι είναι ελάχιστοι (μετριούνται στα δάκτυλα των ποδιών και των χεριών) αυτοί που πράγματι θέλουν να προσφέρουν στην χώρα αυτή. Οι υπόλοιποι κοιτάζουν μόνο πως θα εκμεταλλευτούν την βουλευτική τους ιδιότητα για να "φτιαχτούν" όπως λέμε.
Πάντα όμως έχω μια ελπίδα ότι ίσως κάποια στιγμή κάτι θα αλλάξει. Κάτι θα γίνει και όλοι αυτοί θα κάνουν επιτέλους το καθήκον τους. Θα αλλάξουν. Θα δώσουν μια προοπτική.
Δυστυχώς όμως κάθε φορά γίνομαι μάρτυρας σε κάποιο γεγονός, που αποδεικνύει ότι δεν θα αλλάξει τίποτα. Δυστυχώς...
Τις τελευταίες ημέρες, έγινε περιστατικό στο χώρο που εργάζομαι , που απέδειξε τα πιο πάνω.
Υπάρχει ένας συνάδελφος ο οποίος, κατά γενική ομολογία , δεν κάνει σωστά την δουλειά του. Το λένε οι προϊστάμενοί του, το λένε οι υφιστάμενοί του, το λένε οι πελάτες. Έτσι οι προϊστάμενοί του , αποφάσισαν να του κάνουν μια σύσταση, αναφέροντας ότι αν δεν βελτιωθεί, θα υπάρχει πρόβλημα στη συνέχιση της συνεργασίας. Ο άνθρωπος , σαν άνθρωπος είναι μια χαρά, αλλά δυστυχώς στη δουλειά, δεν τα πάει καλά. Δεν είναι μεμπτό αυτό. Δεν μπορούμε όλοι να κάνουμε όλες τις δουλειές.
Αφού του έγινε η σύσταση, την ίδια ημέρα και μάλιστα το βράδυ, κάλεσαν από γραφείο βουλευτή στο σπίτι του προϊστάμενου του και μετέφεραν την παράκληση του βουλευτή (είναι και αρκετά γνωστός), να δείξει ο προϊστάμενος περισσότερο ανοχή απέναντι στον συγκεκριμένο συνάδελφο.
Εδώ τώρα αρχίζουν τα ερωτήματα. Ο συγκεκριμένος βουλευτής είχε λύσει, φαντάζομαι ,τα προβλήματα της περιοχής του και έτσι θεώρησε να ασχοληθεί και με τον "πελάτη" του ( ναι έτσι είμαστε , πελάτες)!
Ο συγκεκριμένος βουλευτής, δεν πιστεύω να ασχολήθηκε με το γεγονός ότι ίσως ο πελάτης του πραγματικά δεν κάνει για τη δουλειά και ότι παρεμβαίνοντας μπορεί να καταστρατηγήσει κάθε έννοια αξιοκρατίας, δημιουργώντας πρόβλημα τόσο στην εταιρία , όσο και στους πελάτες της εταιρίας , από την ελλειπή εξυπηρέτηση. Αλλά την τον νοιάζει; Αυτός τον πελάτη του θέλει να εξυπηρετήσει. Για αυτό άλλωστε στο Δημόσιο επικρατεί η κατάσταση που όλοι γνωρίζουμε. Διότι αυτό που περιγράφω γίνεται κατά κόρον. Άνθρωποι που δεν κάνουν για μια δουλειά, βρίσκονται εκεί , λόγω πελατειακών σχέσεων.
Θα μπορούσα να γράφω ώρες γι' αυτό το θέμα, αλλά ειλικρινά έχω σιχαθεί αυτή τη κατάσταση. Απλά ήθελα να το δημοσιοποιήσω , έτσι για να βγάλω τη πίκρα μου. Πρέπει κάποια στιγμή να αντιδράσουμε. Σίγουρα , το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, αλλά είμαστε εμείς αυτοί που αφήνουμε το κεφάλι να συνεχίζει να είναι στη θέση του και να βρωμάει. Πρέπει κάποτε να το κόψουμε! Να τους δείξουμε ότι αν δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους θα φεύγουν Ισως έτσι συμμορφωθούν (θυμάστε τη "συγκίνηση" πρώην υπουργού σε πρόσφατη συγκέντρωση κομματικού οργάνου; Μου αρέσει που θεωρούσε τον εαυτό της θύμα! Δεν σκέφτηκε ότι όποιος δεν ακούει τη φωνή του λαού, όντας μάλιστα υπερόπτης, κάποια στιγμή θα την πατήσει). Πάντως κάτι πρέπει να γίνει, διότι πέρα του ότι δημιουργούν πρόβλημα στη χώρα, έχουν απαξιώσει και το θεσμό του βουλευτή και είναι κρίμα, αν σκεφτούμε ότι είναι οι άνθρωποι που ψηφίζουμε για να μας εκπροσωπούν και να εργάζονται για το συμφέρον και το μέλλον το δικό μας και της χώρας μας.

Γιατί δεν αναφέρει κανείς τα μποτιλιαρίσματα της Αττικής Οδού; (2)

Επανέρχομαι στο θέμα με ένα μικρό βιντεο. Πάλι σήμερα υπήρχε μποτιλιάρισμα 2,5 χλμ. Η ποιότητα δεν είναι και τόσο καλή γιατί προσπαθούσα να οδηγήσω, αλλά και να μην προκαλέσω τους γύρω μου , που κάποιοι με κοίταζαν άγρια ενώ βιντεοσκοπούσα με το κινητό.
Κανένα μέσο δεν αναφέρει την κίνηση, ποτέ! Μην θίξουμε την καημένη εταιριούλα!!! Υπάρχουν και οι διαφημίσεις!

Ο "τσαμπατσής" με τη Mercedes

Σήμερα, μπαίνοντας στην Αττική Οδό το απόγευμα για να επιστρέψω σπίτι, είδα για άλλη μια φορά μια κομπίνα που κάνουν κάποιοι έξυπνοι (σε αντίθεση με εμάς τους ηλίθιους) για να μην πληρώνουν διόδια. Κόλλησε πολύ κοντά πίσω από το δικό μου αυτοκίνητο , ώστε να μην προλάβει η αυτόματη μπάρα να κλείσει και έτσι να περάσει χωρίς να πληρώσει. Μόλις με προσπέρασε, διαπίστωσα ότι το αυτοκίνητο ήταν μάρκας Mercedes, μοντέλο C 350 (αξίας περίπου 65.000€). Αν είναι δυνατόν ! Η Mercedes ,Mercedes, αλλά το τσάμπα τσάμπα. Γιατί κάποιοι είναι τόσο ξεφτίλες; Δηλαδή το αυτοκίνητο μπορεί και το αγοράσει, αλλά να πληρώσει 2,70€ δεν μπορεί. Βέβαια, υπάρχουν τα κορόιδα που το κάνουν!
Αν δίνουμε παράδειγμα στα παιδιά μας με τέτοιες συμπεριφορές, μην περιμένουμε πολλά. Είναι σαν να τους λέμε ότι θα πρέπει να είναι κομπιναδόροι και να ζουν εις βάρος των άλλων, παρασιτικά.
Αν όλοι δίναμε καλά παραδείγματα, και τηρούσαμε βασικούς απλούς κανόνες συμπεριφοράς, πιστεύω πως τα πράγματα στη χώρα μας θα ήταν διαφορετικά. Όσο όμως οι μεγάλοι δίνουμε το κακό παράδειγμα, τα κακώς κείμενα που έχουμε σαν κοινωνία, θα επιβιώνουν για πολύ καιρό ακόμα.

Γιατί δεν αναφέρει κανείς τα μποτιλιαρίσματα της Αττικής Οδού;

Κάθε πρωί , ένα κομμάτι της διαδρομής που κάνω για να φτάσω στην εργασία μου, περνάει από την Αττική οδό (από Περιφερειακή Αιγαλέου έως Δαχτυλίδι). Όπως γνωρίζουν πολλοί , το πρωί , ειδικά στο κομμάτι από κόμβο Μεταμόρφωσης μέχρι κόμβο Λ.Ηρακλείου υπάρχει μποτιλιάρισμα. Επίσης , το ίδιο συμβαίνει και από την αντίθετη πλευρά σε διάφορα σημεία (απ'ότι μου μεταφέρουν συνάδελφοι). Σήμερα μάλιστα , συνάντησα σημαντικότατο μποτιλιάρισμα από την έξοδο 7 (Λ. Δημοκρατίας , Μενίδι) μέχρι την έξοδο της Λ. Ηρακλείου (μιλάμε για περίπου 4 χλμ.). Το περίεργο είναι ότι ενώ στους άλλους κεντρικούς δρόμους (τους δωρεάν), όταν υπάρχει κίνηση, το αναφέρουν ξανά και ξανά όλοι οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, την Αττική οδό δεν την αναφέρουν πουθενά!!! Μάλιστα , όταν διαμαρτυρήθηκε ακροατής κάποια στιγμή σε ραδιοφωνικό σταθμό για το γεγονός ότι ενώ πλήρωσε για να πάει πιο γρήγορα στο προορισμό του, συνάντησε κίνηση , χωρίς να τον έχει ενημερώσει κανείς γι'αυτό για να παει από αλλού, του απάντησε εκπρόσωπος της Αττικής Οδού, ότι υπάρχουν ενημερωτικές πινακίδες , πριν τις εισόδους. Συμφωνώ, υπάρχουν πινακίδες που σε προειδοποιούν ότι υπάρχει κίνηση. Πότε όμως; Οταν είναι πλέον πολύ αργά!!! Εγώ, ερχόμενος από την περιφερειακή Αιγαλέω με κατεύθυνση προς Ανω Λιόσια, ειδοποιήθηκα ότι θα συναντήσω κίνηση από την έξοδο 7 έως την έξοδο 9. Ωραία!!! Τι θα μπορούσα να κάνω; Να γυρίσω πίσω και να πάω από Δαφνί, Λ. Καβάλας και Εθνική οδό Αθηνών - Λαμίας και πάλι Αττική Οδό; Ή να πάω από την Λ. Φυλής και να μπλέξω σε χειρότερη κίνηση;

Ας αφήσουν την κοροϊδία και να κοιτάξουν να λύσουν το πρόβλημα (υπάρχουν επιστημονικοί τρόποι, που μπορούν να εντοπίσουν τα αίτια του προβλήματος και μετά κάποιοι να μελετήσουν τις πιθανές λύσεις).

Ελεος !!! Ας κάνει κάποιος επιτέλους τη δουλειά του σε αυτό το κράτος!! Ας λύσουν , έστω κάποια απλά καθημερινά προβλήματα. Μην ασχολούνται με τα σύνθετα (π.χ.ασφαλιστικό, κλπ) διότι ούτως ή άλλως δεν πρόκειται να κάνουν κάτι, ή αν κάνουν κάτι θα είναι χειρότερο από το προηγούμενο.

Ποιά είναι η αξία μιας ανθρώπινης ζωής;

Με αφορμή τη τραγική περίπτωση του γιατρού μαϊμού, αναλογίζομαι ποια είναι η αξία μιας ανθρώπινης ζωής, στη σημερινή εποχή. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι ένας λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος θα μπορούσε να πει ψέματα , γνωρίζοντας ότι αυτό θα θέσει σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές! Κι όμως , η ζωή για άλλη μια φορά αποδεικνύει ότι ακόμα και το αδιανόητο (για εμένα) είναι δυνατόν.

Αυτός ο άνθρωπος δεν έχει συγγενείς; Δεν έχει παιδιά; Δεν σκέφτεται έστω τον εαυτό του; Θα ήθελε να βρεθεί στη θέση αυτών των άμοιρων που χειρούργησε; Θα ήθελε για παράδειγμα να βρεθεί σε ένα αεροπλάνο ξέροντας ότι ο πιλότος έχει πλαστογραφήσει το πτυχίο του; Τι πέρναγε από τη σκέψη του όταν το έκανε; Τόσο ισχυρή μπορεί να είναι η προσωπική φιλοδοξία ,τελικά, που να μην λαμβάνει υπόψιν κάποιος ούτε την ανθρώπινη ζωή;

Τελικά τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι η ανθρώπινη ζωή έχει μικρή αξία. Δυστυχώς! Και μιλάμε για το μεγαλύτερο θαύμα στον πλανήτη μας. Ολα τα όντα βέβαια είναι ένα θαύμα, αλλά ο άνθρωπος είναι λίγο παραπάνω, διότι πέρα από το βιολογική υπόσταση , υπάρχει και η ψυχική. Αν αναλογιστούμε κιόλας το ότι για την δημιουργία μιας ζωής πρέπει στην κυριολεξία να συνωμοτήσει το σύμπαν, τότε το γεγονός γίνεται ακόμα πιο σημαντικό.

Μαζί με τη γυναίκα μου , είμαστε από τα πολλά πλέον ζευγάρια , που έπρεπε να κάνουμε σημαντική προσπάθεια να αποκτήσουμε παιδιά. Χρειάστηκαν 8 χρόνια, πολλές προσπάθειες , εξετάσεις, χρήματα , ψυχολογική ταλαιπωρία και κούραση για να πετύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ευτυχώς ο Θεός άκουσε τις προσευχές μας και καταφέραμε τελικά να αποκτήσουμε ένα πανέμορφο ζευγαράκι διδύμων. Καθ' όλη τη διάρκεια της προσπάθειας, μπόρεσα και κατάλαβα πόσο τυχεροί είναι αυτοί που αποκτούν παιδιά χωρίς την μέθοδο της εξωσωματικής. Κατάλαβα, πόσα πολλά γεγονότα πρέπει να γίνουν ταυτόχρονα και σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ώστε να ξεκινήσει η δημιουργία της ζωής. Γενικά , κατάλαβα πόσο μεγάλη αξία έχει τελικά η ζωή. Δεν είναι ότι δεν το ήξερα πριν. Όμως , παρατηρώντας από κοντά όλα τα στάδια της δημιουργίας της, ήταν κάτι διαφορετικό , που μου δίδαξε πολλά περισσότερα.

Έτσι , αναλογιζόμενος όλα αυτά, δεν μπορώ να καταλάβω , πως κάποιος άνθρωπος μπορεί να παίζει έτσι εύκολα με τις ζωές των ανθρώπων. Πως τελικά καταλήξαμε να θεωρούμε τη ζωή αναλώσιμη , προκειμένου να πετύχουμε άλλα πράγματα;

Πόλεμος ενάντια στον καρκίνο

Στις 29/10/2007 η εφημερία "ΤΑ ΝΕΑ" είχε ένα ένθετο σχετικά με την καταπολέμηση του καρκίνου. Είχε πολλά ενδιαφέροντα άρθρα και πληροφορίες για το θέμα και γενικά ήταν πολύ ενδιαφέρον. Βέβαια , η ανάγνωση του συγκεκριμένου ενθέτου , μου δημιούργησε και κάποιες σκέψεις. Όσο περνάνε τα χρόνια όλο και περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν από καρκίνο. Τα αίτια πολλά , όπως διατροφή, περιβάλλον , τρόπος ζωής, κλπ. Πάντα η ανθρωπότητα , όταν αντιμετωπίζει τέτοιες απειλές, καταφέρνει και τις ξεπερνάει. Πολλές ασθένειες τις οποίες σήμερα τις θεωρούμε απλές και τις γιατρεύουμε σχετικά εύκολα, ήταν στο παρελθόν αιτίες πολλών θανάτων. Σιγά σιγά , με την εξέλιξη της επιστήμης , καταφέραμε και τις αντιμετωπίσαμε. Με τον καρκίνο όμως τα βρήκαμε "σκούρα". Αν λάβουμε υπόψιν το επίπεδο της επιστημονικής γνώσης που έχουμε (γενετική , νανοτεχνολογία, χημεία κλπ) καθώς επίσης και τους ρυθμούς εξέλιξης, δεν δικαιολογείται να μην έχουμε καταφέρει να αντιμετωπίσουμε τον καρκίνο. Σκέφτομαι ότι η ανθρωπότητα έχει κάνει τόσα επιστημονικά θαύματα , έχει εξελιχθεί τόσο πολύ, που μου φαίνεται δύσκολο να πιστέψω ότι δεν μπορεί να βρει τρόπο να αντιμετωπίσει τον καρκίνο. Σίγουρα έχουν γίνει σημαντικά βήματα, αλλά ακόμη δεν έχουμε φτάσει στο σημείο που να θεωρούμε τον θάνατο από την ασθένεια ως εξαίρεση και την επιβίωση κανόνα.
Δεν ξέρω , πολλά μου έρχονται στο νου σχετικά με τους λόγους που δεν έχουμε φτάσει ακόμα σε ικανοποιητικά επίπεδα (ή τουλάχιστον έτσι λένε). Κυρίως βέβαια πιστεύω πως το θέμα είναι οικονομικό. Μπορεί να είναι πολύ κυνικό και τραβηγμένο, αλλά βλέποντας τα τεκταινόμενα γύρω μου, εκεί καταλήγω. Αν διαπιστώσουν , ότι το οικονομικό όφελος από την ίαση του καρκίνου θα είναι μεγαλύτερο , τότε θα βγει το φάρμακο ή η θεραπεία . Μου είναι δύσκολο μερικές φορές να παραδεχτώ ότι ο κόσμος μας είναι έτσι και ότι υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται έτσι, αλλά και πάλι , τα γεγονότα γύρω μας , αυτό αποδεικνύουν. Όλα για το χρήμα. Δυστυχώς. Μακάρι να κάνω λάθος. Πιστεύω πάντως ότι μέσα στην επόμενη δεκαετία ή το αργότερο την μεθεπόμενη, τα πράγματα θα έχουν αλλάξει. Ελπίζω πως τα παιδιά μας δεν θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουν τέτοιες αρρώστιες ή όταν θα τις αντιμετωπίζουν , θα το κάνουν με επιτυχία.