Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2007

Πρόγραμμα Ελληνικής Τηλεόρασης. Δεν αντέχω άλλη βλακεία!!!!

Αυτό που συμβαίνει στην ελληνική τηλεόραση , είναι τοπικό φαινόμενο ή εντάσσεται και αυτό στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης; Διότι αν είναι τοπικό φαινόμενο, απορώ γιατί δεν παρεμβαίνει το ΕΣΡ (ή δεν παρεμβαίνει σε θέματα βλακείας και υποβάθμισης της νοημοσύνης μας); Το μόνο που βλέπεις είναι επαναλήψεις σειρών της εβδομάδας , ή και προηγούμενων ετών, κοινωνικές εκπομπές οι οποίες μόνο κοινωνικές δεν είναι (τι να πεις για εκπομπή που σαν θέμα έχει την αφήγηση μιας κοπέλα για την γνωριμία της με μια φίλη της η οποία σκοτώθηκε σε ατύχημα!), πρωινάδικα όπου λόγω του ότι δεν έχουν άλλα θέματα , βάζουν μικρά παιδιά να τραγουδάνε και να κρίνουν μετά αν η πιτσιρίκα έχει καλές ψιλές και γυρίσματα (λες και τα παιδιά καταλαβαίνουν τι τους λένε), κάνοντας τα παιδιά "ψώνια", ώστε να εξασφαλίσουν υλικό για τις μελλοντικές τους εκπομπές (σε λίγο καιρό όλα τα πιτσιρίκια θα θέλουν να γίνουν τραγουδιστές και όχι π.χ. επιστήμονες, τεχνίτες κλπ), τηλεπαιχνίδια (μην ξεχνάμε και τον τζόγο) και άλλα πολλά ευτράπελα και θλιβερά. Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις , αλλά είναι τόσες λίγες που δεν μπορείς να τις διακρίνεις μέσα στο χάος.
Τι να πω; Πλέον έχω σαν διέξοδο είτε τα DVD με ντοκιμαντέρ που υπάρχουν στις εφημερίδες και σε περιοδικά, είτε τη συνδρομητική τηλεόραση. Το κακό είναι ότι η κατάσταση αυτή δεν θα βελτιωθεί, λόγω του ότι , απ'ότι δείχνουν τα νούμερα , μας αρέσει το σκουπίδι (εκτός βέβαια από τις εκπομπές του Λαζόπουλου ,όπου για πρώτη φορά είδα ποιοτική σάτιρα να χτυπάει πρωτιές. Μπράβο και πάλι μπράβο).
Βέβαια υπάρχει και το βιβλίο που είναι πάντα μια καλή και δημιουργική λύση.

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2007

Κι εμείς κοροϊδεύαμε τους Αμερικάνους για τον Μπούς!!!

Βλέποντας τις τελευταίες ημέρες τα γεγονότα στο πολιτικό ρεπορτάζ (και κυρίως στο κυβερνητικό), θυμάμαι την αντίδρασή μας , όταν το 2004 οι Αμερικάνοι επανεξέλεξαν τον Μπούς ως Πρόεδρο-Πλανητάρχη. Αναρωτιόμασταν πως γίνεται μετά από όσα είχαν συμβεί (9/11, Ιράκ, Αφγανιστάν κλπ), να τον ψηφίσουν ξανά (πόσο μάλλον όταν ο συγκεκριμένος άνθρωπος δεν φημίζεται για την ευφυΐα του).
Βλέποντας όμως τα γεγονότα τον τελευταίο μήνα στη χώρα μας, σκέφτομαι μήπως θα έπρεπε να κοιτάζουμε την καμπούρα μας καλύτερα!
Μας έλεγαν προεκλογικά ότι δεν θα αυξήσουν το ΦΠΑ. Τώρα το εξετάζουν και μάλιστα ο Υπουργός Οικονομίας πιέζει (μας περνάνε για εντελώς ηλίθιους - πρόβατα).
Αποφάσισαν να εξισώσουν το φόρο του πετρελαίου θέρμανσης με αυτό του κίνησης για να χτυπήσουν το λαθρεμπόριο και τη φοροδιαφυγή. Το απέσυραν διότι υπήρχαν δυσκολίες στην εφαρμογή (καλά όταν το σχεδίαζαν δεν το σκέφτηκαν αυτό; Τι ανευθυνότητα!!! Τι εικόνα!!!)
Μας έλεγαν ότι η οικονομία μας είναι ισχυρή και ότι απέδωσαν οι θυσίες μας τα προηγούμενα 3,5 χρόνια. Τώρα λένε ότι υπάρχουν ελλείμματα και ότι για την κατάσταση της οικονομίας ευθύνεται η κυβέρνηση Σημίτη!!!;;;; και ότι θα πρέπει να εφαρμοστεί σφιχτή οικονομική πολιτική (άντε πάλι θυσίες από τον λαό).
Διατυμπάνιζαν ότι μπορούν να κυβερνήσουν με 152 βουλευτές. Τώρα για κάθε απόφαση πρέπει να διαπραγματεύονται με τους δυσαρεστημένους (και πικραμένους).

Αν όλα τα παραπάνω είναι εικόνα σοβαρής κυβέρνησης μιας χώρας της ΕΕ, τότε κάτι πάει στραβά με την νοημοσύνη μου, διότι εγώ βλέπω μια ομάδα ατόμων που δεν ξέρουν τι τους γίνεται !!!
Βλέποντας το Υπουργικό Συμβούλιο, σκέφτομαι αν ο Πρωθυπουργός τους επέλεξε συνειδητά ή αν δεν είχε άλλη επιλογή. Αν το παρομοιάσουμε με ομάδα ποδοσφαίρου , μιλάμε για ομάδα Δ' Εθνικής!

Πάντως φταίμε κι εμείς, διότι ανεχόμαστε να μας δουλεύουνε σε τέτοιο βαθμό (ειδικά η περίπτωση του ΦΠΑ είναι καθαρή περίπτωση εξαπάτησης του λαού) και δεν τους "μαυρίζουμε", αλλά ούτε και αντιδράμε.

Περαστικά μας.

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2007

Εμείς δημιουργούμε την ακρίβεια!

Κάθε μέρα ακούω τα ίδια και τα ίδια τα τελευταία χρόνια (ειδικά μετά την έλευση του Ευρώ). Η ακρίβεια θερίζει, όλα ανεβαίνουν , ο μισθός δεν φθάνει , πεινάμε και άλλα τέτοια γραφικά. Δεν λέω, υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι πράγματι υποφέρουν. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι πράγματι χρειάζονται στήριξη. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δικαιούνται να διαμαρτύρονται. Η πλειοψηφία όμως των κατοίκων αυτής της κατα τα άλλα υπέροχης χώρας όμως, δεν δικαιούται να το κάνει!! Γιατί; Διότι απ'ότι δείχνει η συμπεριφορά μας αλλά και τα στοιχεία, μάλλον έχουμε αρκετά λεφτά όλοι μας . Κι εξηγούμαι :

Οταν ένας έμπορος ξεκινάει την πώληση ενός προϊόντος, καθορίζει την τιμή λιανικής , με βάση το κόστος αγοράς , τα έξοδά του και το επιθυμητό κέρδος. Ας υποθέσουμε ότι πουλάει ένα προϊόν στην τιμή των 10€, η οποία τιμή καλύπτει το κόστος, τα έξοδά του και του αφήνει και το επιθυμητό κέρδος. Παρατηρεί την πρώτη εβδομάδα ότι η πωλήσεις είναι ικανοποιητικές, την δεύτερη εβδομάδα έχει άνοδο, το ίδιο και την τρίτη και πάει λέγοντας. Κάποια στιγμή θα σκεφτεί ότι το κέρδος που αποκομίζει δεν είναι αρκετό και ίσως ήρθε ο καιρός να αποκομίσει κάτι παραπάνω. Ετσι ανεβάζει την τιμή στα 11€. Παρατηρεί ότι παρά την όποια δυσαρέσκεια , ο κόσμος συνεχίζει και αγοράζει. Επιπλέον , μετά από 2 εβδομάδες ο προμηθευτής του , αυξάνει την χονδρική τιμή κατά 50cents, με αποτέλεσμα να μειώσει το κέρδος που έχει. Αποφασίζει να αυξήσει κι αυτός την τιμή , αλλά επειδή θεωρεί ότι είναι ευκαιρία να αυξήσει και πάλι το κέρδος του , καθορίζει την λιανική τιμή στα 12€. Αν συνεχίσει να πουλάει , είναι βέβαιο ότι μετά από λίγο καιρό θα αυξήσει και πάλι την τιμή, είτε για να βγάλει περισσότερο κέρδος, είτε λόγω του ότι ανέβασε την τιμή ο προμηθευτής (ο οποίος και αυτός βλέπει ότι παρά τις αυξήσεις, οι πωλήσεις παραμένουν σταθερές ή και ανεβαίνουν). Αν όμως οι πωλήσεις αρχίσουν και μειώνονται , τότε αναγκαστικά θα προχωρήσει στην μείωση της τιμής. Το ίδιο θα κάνει και ο προμηθευτής του.
Συνεπώς, για να ανεβαίνουν συνεχώς οι πωλήσεις των εταιρειών, παρα την όποια ακρίβεια, σημαίνει ότι υπάρχουν χρήματα και ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά (αυτό δείχνει η πραγματικότητα και τα στοιχεία). Ολοι φωνάζουν , αλλά κανείς δεν αντιδράει, μειώνοντας τις αγορές του , ώστε να πιέσει τις επιχειρήσεις να μειώσουν κι αυτές με τη σειρά τους τις τιμές (όχι βέβαια από μόνος του , αλλά σε συνδυασμό με ένα οργανωμένο πλήθος). Αν για παράδειγμα , σταματάγαμε να αγοράζουμε γάλα για 2 εβδομάδες, πιστεύω ότι θα ένιωθαν οι εταιρείες τη μείωση των πωλήσεων και θα αντιδρούσαν, κατα πάσα πιθανότητα με κάποια μείωση τιμής.
Γενικά δεν υπάρχει οργανωμένη αντίδραση, απέναντι στην οργανωμένη δράση των εταιριών. Ετσι, συνεχώς οι τιμές θα ανεβαίνουν και εμείς θα φωνάζουμε ,αδίκως βέβαια μιας και είμαστε οι ίδιοι συνυπεύθυνοι για την κατάσταση αυτή. Επίσης , για να μην υπάρχει οργανωμένη αντίδραση, σημαίνει ότι αντέχουμε ακόμη (αν ζοριζόμασταν σε μεγάλο βαθμό , θα αντιδρούσαμε), άρα δεν υπάρχει λόγος να φωνάζουμε!

Τέλος , ένα ακόμη στοιχείο που δείχνει ότι υπάρχουν χρήματα, είναι ότι οι καφετέριες , τα εστιατόρια και άλλα κέντρα διασκέδασης είναι συνεχώς γεμάτα, άρα...